Adalet Bakanı Sadullah Ergin, Kürt Sorununun çözümü için akıl yolunun yönünü gösterdi:
-Devlet sorunun çözümü için Abdullah Öcalan ile de görüşebilir!
İlk bakışta “çarpıcı” gelebiliyor.
Oysa hiç de öyle değil.
Devlet 1984’ten beri PKK ile “çatışma” halinde… Aslında bu bir savaş. Zaten askerler de daha utangaç olarak şöyle ifade ettiler:
-Düşük yoğunluklu savaş!
Nasıl düşük yoğunluk ise, F-16’ler, Skorskiler, Prodetorlar, havan topları, özel timler, jandarma komandolar, piyade birlikleri hepsi bu ateş cehenneminde yer alıyor.
Bu kadar yoğunluk fazla değil mi?
Çatıştığın kuvvetin adı var: PKK!
PKK’nın da bir lideri var. Lideriyle gelişmiş bir hareketi lidersiz durdurmak mükkün olabilir mi?
Avrupa PKK liderini biliyor. Bugünlerde bütün Avrupa kentlerinde “Öcalan’a Özgürlük” kampanyaları yürütülüyor.
Niye isteniyor bu özgürlük? PKK’nın başına geçsin de daha fazla kayıp verdirsin diye değil elbette… PKK birliklerini dağdan indirebilecek tek kişi Apo da ondan… Savaşı ancak o bitirebilir.
Sadullah Ergin de aklın yolunu işaret etti. Sadece biraz “cesaret” gerekiyor. Fiili durum Türk medyasının gösterdiği gibi değil. O yüzden de kamuoyu desteği bulamazmış gibi hissediliyor. Ama Anadolu’nun Batısında ve Doğusunda annelere sormak lazım:
-Savaş bitti ne diyorsunuz? Artık oğullarınız ölmeyecek!
Sadullah Ergin’in bugünlerde telaffuz edilmesi kolay olmayan cümleleri söylemesi barış için karanlığın ortasında bir ışık gibi görünüyor.
Desteklenmesi gerekir… AKP’nin de 2002’lerdiki kadar cesaretine kavuşması şartıyla…
Öcalan’ı fark etmek…
Posted in Köşe Yazıları.