Titrerim mücrim gibi baktıkça istikbalime

İstanbul’un Anadolu yakasındaki sahil şeridi haftanın her günü renkli görüntülere sahne olur. Yürüyenler, denize girenler, bisiklete binenler, biralarını içenler, şarkılarını söyleyenler, dilek fenerleri uçuranlar, motorlu paraşütleriyle gösteri yapanlar, kadınlı erkekli güzel bir yelpaze oluştururlar.
Kurban Bayramı’nın üçüncü günü akşamı Caddebostan’da sahile uzanmış her yaştan kadınlı erkekli Kadıköylü, piknik sandalyelerini denize doğru çevirip sıralanmışlardı. Beş kişilik fasıl ekibi onlara konser verecekti. Biralar, şaraplar yudumlanıyordu, gençler, kadınlar, erkekler, sevgililer, ayrılmışlar hep birlikteydiler.
Tam anlamıyla eski bir İstanbul yaz akşamıydı… Nostaljik rüzgarlar esiyordu. Yaşlı bir adam yanında yürüyen kızına sahildeki kitleyi işaret ediyordu:
-Eskiden İstanbul işte böyleydi!
Müzisyenler akortlarını yaptılar, başlarıyla anlaştılar ve hep birlikte ilk şarkıya girdiler:
-Titrerim mücrim gibi baktıkça istikbalime!